Op naar El Salvador!

"Op naar El Salvador"... tja dat was de bedoeling.... het verliep niet helemaal zoals gepland...

Na een te gekke tijd te hebben gehad in het vette Guatemala, hebben we vanuit Antiqua de bus gepakt naar Guatemala City. Hier konden we overstappen op een directe bus naar San Salvador (de hoofdstad van El Salvador). Helemaal super dus!

We wilden ook niet al te lang blijven in Guatemala City. Guatemala City is best wel een gevaarlijke stad. Dit geld overigens voor meerdere hoofdsteden in Centraal Amerika. Met name in het oude centrum, waar wij moesten overstappen, is het uitkijken geblazen. Er schijnen hier, ook overdag, veel overvallen en schietpartijen plaats te vinden...
Ook taxichauffeurs zijn hier erg op hun hoede en doen de deuren op slot in gevaarlijke buurten. Bij iedere winkel/instantie staat wel een mannetje met een shotgun of mitraileur om de boel te bewaken.  De lokale bevolking komt ook niet graag in de stad. Komen hier zo min mogelijk en eigenlijk alleen vooor de "grote" boodschappen, zo`n beetje 1 keer in de maand.

Guatemala City is een gigantische stad met veel hectiek/chaos, marktjes, mensen die je van alles proberen te verkopen of die je met iets willen helpen om zo wat aan je te verdienen.
Gelukkig ging het overstappen in het oude centrum goed. 2 uurtjes wachten, maar dan hadden we voor een prikkie de juiste chickenbus te pakken die de grens over ging.

Het reizen in die chickenbussen, die ze in heel Centraal Amerika gebruiken, is niet bepaald comfortabel. Deze oude Amerikaanse schoolbussen zijn vaak overvol, snikheet en krap. Wel logisch dat ze zo krap zijn, ze zijn dan ook voor kinderen gemaakt. Voor die kleine mensjes hier is het dan ook geen probleem, voor Fem overigens ook niet, maar ik (Arjon) zit met mijn knieen hoog in mijn nek!!! De busrit duurt vaak ook best lang, stopt overal en bij elke stop rennen er wel mensen door de bus heen om je dingen te verkopen. Daarbij komt ook nog eens dat je op je tas moet passen. Maar goed, het is altijd wel een heel avontuur en je zit als reiziger midden in het leven van daar -> wat prachtig is om te zien!

Na twee uur lang hobbelen aangekomen bij de grens van Guatemala -> paspoortcontrole! Met z`n allen in een rij de bus uit en je stempels laten zien. Toen wij aan de beurt waren, deden ze een beetje moeilijk. Ze vertelden dat we een stempel miste, maar dat dat verder gen probleem was. We mochten dan ook gewoon door naar de grens van El Salvador.

Eenmaal aangekomen bij de grens van El Salvador werd ook in het Spaans uitgelegd dat we het land niet in mochten... We schenen toch echt een belangrijke stempel te missen voor de 4 landen Guatemala, El Salvador, Honduras en Nicaragua... Deze hadden we moeten krijgen bij de grens van Belize naar Guatemala. Deze hier dus nooit gehad... Het schijnt dat ze bij deze grensovergang vaker geen stempel geven aan toeristen. Het voordeel voor hun is dat ze er aan verdienen. Je moet dan ergens in het land naar een mirgratiedienst en daar 20 dollar lappen voor die K stempel.

We hebben ons dus vergist in de stempel, we dachten dat we de goede hadden gekregen... dit was ook een wel goede maar we hadden er kennelijk nog 1 nodig! AAHHH!

Het grote probleem was eigelijk op dat moment dat we ook Guatemala niet meer binnen konden komen. Ook voor dit land was dezelfde missende stempel noodzakelijk... We zaten dus vast tussen 2 landen... Er hangt daar ook geen lekker sfeertje. Mannetjes die van alles van je willen, die graag je paspport even willen vast houden, die aan je spullen willen zitten en anderen die vuil naar je kijken.

Na 2 uur gerommeld te hebben in dit stukje "niemandsland" hadden we een manier gevonden, om zonder onze paspoorten te laten zien, de grensovergang van Guatemala over te komen! :-) Deze manier was niet geheel legaal, wel waren we heel blij dat het uiteindelijk gelukt was!
"De manier" lichten we mondeling, voor de geinteresseerden in Nederland, dan ook graag toe! :-) Dit is niet helemaal geschikt voor op papier... 

Eenmaal weer in Guatemala hebben we een bus terug gepakt naar Guatemala City. In de avond kwamen we aan. Bij het busstation een taxi gepakt naar een hostel in een veilige buurt. Het leek er overigens wel een gevangenis met zoveel hekwerk er om heen.

De volgende dag hebben we lekker een ochtendje gespendeerd bij de immigratiedienst. Hier flink wat papierwerk moeten door worstelen, geld moeten lappen en een lange tijd moeten wachten wat we hebben opgevuld met voornamelijk dom kijken. Na een paar uurtjes stonden de juiste stempels in onze paspoorten! Joehoe!!! :-)

Om 1 uur die dag dezelfde bus weer weten te pakken richting San Salvador! De grensovergang ging verder lekker soepeltjes. Het duurde wel even voordat ze na enige uitleg begrepen dat het om een ander soort stempel ging dan normaal. Deze leuke uitleg dan ook bij beide grensposten... Maar het was gelukt, vier voeten veilig in El Salvador!!! :-)

Het was een hele ervaring en jaja, dit even voor onze ouders: een wijze les!!! Oja, Guatamala City kennen we nu ook om onze duimpies! Altijd leuk! :-)